Claudius Ptolomaeus ou Ptolomeo, nado en Exipto no ano 100 e falecido no 178, é recoñecido polos seus traballos en astroloxía, astronimía e cartografía (pois foi o primeiro cartógrafo en empregar a escala nos mapas)

Herdeiro da concepción do Universo dada por Platón e Aristóteles, o seu método de traballo desviase de destes adoptando un esquema positivista, por exemplo,a súa Teoría geocéntrica é oposta, pois as órbitas do seu sistema son excéntricas, en contraposición ás circulares e perfectas de Platón e Aristóteles.

A súa achega fundamental foi o seu modelo do Universo: no que decía que a Terra estaba inmóbil e ocupaba o centro do Universo, e que os demais astros xiraban ó seu arredor.

Tratou de resolver geométricamente os dous grandes problemas do movemento planetario

• 1 A retrogradación dos planetas e o seu aumento de brillo, mentres retrograda


• 2 A distinta duración das revolucións siderais.
  

As súas teorías astronómicas geocéntricas tiveron gran éxito, e influíron no pensamento de astrónomos e matemáticos ata o século XVI.

Aplicou os seus estudos de trigonometría á construción de astrolabios e reloxos de sol. E tamén aplicou o estudo da astronomía ao da astrología, creando os horóscopos. Todas estas teorías e estudos están escritos na súa obra Tetrabiblon

No campo da óptica explorou as propiedades da luz, sobre todo da refracción e a reflexión.

Como xeógrafo, Utiliza un sistema de latitude e lonxitude polo que serviu de exemplo aos cartógrafos durante moitos anos

Pensaba que as leis matemáticas subxacían tanto os sistemas musicais como nos corpos celestes, e que certos modos e aínda certas notas correspondían a planetas específicos, as distancias entre estes e os seus movementos. A idea fora proposta por Platón no mito da música das esferas, que é a música non escoitada producida pola revolución dos planetas